کلبه شکار / استودیوی طراحی معماری پراگماتیکا

اختصاصی استودیو طراحی معماری هشتی: تصور کنید یک اتاق فلزی در میان محیط طبیعی گیاهان، درختان و آب وجود دارد. این اتاق تنها یک اتاق نیست. به ساختمانی که قبلاً در آنجا بود نظم داده و حدود آن را مشخص کرده و دامنه آن را محدود می کند. کلمه “ساختمان” نیز برای این اتاق کوچک مناسب نیست. به نظر می رسد “کلبه” مناسب تر است. این اتاق از درون گسترده شده است. قبلاً اتاقی با سقف کوتاه بود با انتهای واضح اما بدون مرز! در حال حاضر، به یک اتاق محکم، جامد، سنگین، و به وضوح زیبا تبدیل شده است. این ورق های فلزی هیچ چیزی به فضای قبلی اضافه نکرده اند. آنها فقط توضیح می دهند که این فضا می توانسته بهتر از چیزی که بود باشد.

از ویلا به کلبه

پنج سال پیش (در سال 2018)، ما “ویلای لناک” را بازسازی کردیم. باغ از مسیر ورودی تا رودخانه با شیب تند ادامه داشت. در گوشه باغ که اختلاف ارتفاع ناشی از شیب باغ وجود داشت، اتاقی در زمین با حداقل دهانه به سمت رودخانه قرار داشت. فضایی برای انزوا فراهم می کرد که گهگاه در حین لذت بردن از باغ از آن استفاده می شد. این اتاق پتانسیل بسیار خوبی داشت و ما دائماً راه هایی برای زندگی بخشیدن به آن تصور می کردیم.

جالب اینجاست که مشتری نیز این کلبه شکار را در ذهن خود به شکل دیگری تصور می کرد. یک روز، تخیل ما و او در یک گفتگوی ساده با هم تلاقی کردند. ایده های سادگی، سکوت، آمیختگی با باغ و آرامش مورد بحث قرار گرفتند. آنها فضایی میخواستند به دور از وقایع ویلای اصلی. تخیلی که از تجسم حضور در باغ و استفاده از آب به وجود آمد. فضایی که ارتباطی بی واسطه با محیط طبیعی خود داشت.

کلبه شکار چگونه ساخته شد؟

پروژه با بزرگ کرذن فضای اتاق آغاز شد و کلبه شکار نام گرفت. قسمتی از دیوار حائل سنگی تخریب شد که در آنجا فضایی برای خواب و آشپزخانه کوچکی ایجاد شد. در رو به روی این فضا یک استخر جکوزی کوچکی نیز شکل گرفت، زیرا ما نمی توانستیم کف اتاق قبلی را حفر کنیم. اما به همین جا ختم نشد. ایجاد یک سکو با حداکثر اتصال به باغ و رودخانه قبل از صرف وقت به خط اصلی طراحی پروژه تبدیل شد. حذف دیوار سنگی به معنای ایجاد سازه ای برای حمایت از سقف و خاک بالای اتاق قدیمی بود. این مداخله با اتصال اسکلت فلزی همراه بود. ظاهر حمام حرارتی ابعاد و نسبت های تقریبی فضای جدید را تعیین می کرد. گام بعدی نصب ورق های فولادی به عنوان تکمیل و اعمال پوشش محافظ (پلی اورتان) برای کلبه شکار بود.

متریال استفاده شده در کلبه شکار جنبه های بسیاری را در بر می گیرد: یکپارچگی، گسترش فضا، تمایز از پایه اصلی در حالی که در آن مثل یک پارادوکس در هم نیز حل می شوند، تکنیک های ساخت و ساز، و زمان بندی، همگی با هم همگرا می شوند. «برنامه» جنبه دیگری بود که ماهیت پروژه را شکل داد: تجربه حضور در باغی با فضایی متفاوت از یک ویلای معمولی. تغییر و جابجایی مسیرها در نزدیکی حاشیه رودخانه بهانه ای برای تعریف برنامه های متعدد در محدوده های معین بود. ایده گسترش اتاق با تعریف بستری برای استراحت، استفاده از حمام های حرارتی، پخت و پز و نشستن در اطراف آتشدان به تدریج به فضایی همگن تبدیل شد که امکان فعال سازی سناریوهای مختلف را در درون خود فراهم می کرد.

این را نیز بخوانید

منبع: Archdaily