خانه 161 / استودیو زاد
اختصاصی استودیو طراحی معماری هشتی : موضوع پروژه طراحی خانه باغی در حومه شیراز برای خانواده ای سه نفره بود که اخلاقشان با یکدیگر متفاوت بود و هر یک از اعضای خانواده خواسته های متفاوتی از محل زندگی خود داشتند.
خانه 161، خانه باغ مدرن
یکی از مشکلات زندگی در کلانشهرهای مدرن این است که دستور زبان یا نحو برنامه ریزی شهری مدرن با ساختار عصبی فیزیولوژیکی مغز انسان که در قلب یک اکوسیستم ارگانیک تکامل یافته است، ناسازگار است. باغ ویلاهای آخر هفته ساختمان هایی هستند که در یک مکان محصور طراحی شده اند و وظیفه آنها ایجاد استراحتگاهی است که تجربه زندگی دلپذیری را برای ساکنان خود به ارمغان می آورد و حس وابستگی و علاقه به مکان را ایجاد می کند.
تفاوت زیستگاه های شهری با این نوع خانه های باغی که در اطراف شهرهای بزرگ ساخته می شوند در این است: فرار از منطق هندسی حاکم بر مکان شهری در تعطیلات و تجربه زندگی در فضایی ارگانیک تر که نیازهای عصبی ما را برآورده می کند. سیستمی برای تجربه زندگی در فضایی طبیعی تر و سرزنده تر.
برای رسیدن به این هدف، شناخت روانشناسی کسانی که در خانه 161 می مانند و درک نیازهای آنها به طراحی ساختمان مناسب تری کمک می کند. با برگزاری جلسات متعدد و صحبت با اعضای خانواده کارفرما متوجه شدیم که پدر خانواده می خواست تجربه زندگی در محل عمارت آبا و اجدادی خود را تکرار کند و فضای ایده آل برای مادر خانواده فضایی ساده بود. فضایی بی تکلف نزدیک به سازه های معماری مدرن. همچنین این فضا باید فضایی مناسب با روحیه پرانرژی و بازیگوش فرزند خانواده (دختر) داشته باشد.
ایده های طراحی خانه 161
موارد فوق ایده های ساختاری برای ایجاد این خانه باغ را ارائه کرد و روند طراحی پروژه بر اساس سه ایده اصلی زیر آغاز شد:
- روحیات، روانشناسی و خواسته ها و نیازهای مالک
- گونه‌شناسی معماری عمارت‌ها در باغ
- ناهماهنگی زندگی در خانه های شهری و باغ ویلایی حومه شهر
این ساختمان حاصل یک کلاژ معماری خانه در داخل باغ با جعبه شیشه ای است. این دو بخش از نظر شکل و ظاهر متفاوت هستند، اما از نظر عملکردی به یکدیگر خدمت می کنند. سطح شیب دار که سایت را به درونی ترین قسمت ساختمان و زیرزمین متصل می کند، قرار است حس کنجکاوی و تجربه کشف فضا را برای ساکنان بازتولید کند. با عبور از معبر به فضای شاعرانه حیاط غرق شده می رسیم که عطف این پروژه است.
فضایی مرتفع و نیمه سرپوشیده که از سطح زیرزمین شروع می شود و بلندترین قسمت کل ساختمان را ایجاد می کند. این فضا مکانی برای پیاده روی، مراقبه در خلوت و تماشای بازی نور و سایه در کنار آب آبی، مصون از آفتاب سوزان تابستان و محیطی امن در زمستان است. بالکن های مشرف و بیرون زده در فضای حیاط غرق شده مکان هایی را برای تماشای مناظر مختلف ایجاد می کند.
عملکرد طبقات این بنا به این صورت است که زیرزمین فضای باز و تابستانی است. طبقه همکف فضای عمومی در مجاورت ایوان و استخر و حیاط و طبقه اول محوطه خصوصی ساختمان است.
منبع: Archdaily
این را نیز بخوانید
دیدگاهتان را بنویسید